اهمیت تمرینات پیش فصل برای تیم های فوتبال

اگر از یحیی توره درباره‌یِ پیش‌فصل بپرسید، سرش را پایین می‌اندازد، آهی می‌کشد و می‌گوید «اصلا ازش خوشم نمی‌آید ولی برایِ شروعِ یک فصل طولانی لازم است.» حقیقت این است که تقریبا همه‌یِ فوتبالیست‌ها از پیش‌فصل متنفرند. اما از اهمیت و لزومِ آن آگاهند و می‌دانند که برایِ 40 هفته فوتبالِ سنگین بازی کردن، بهش نیاز دارند.

برای مطالعه کامل به ادامه مطلب بروید...

اگر از بازیکنان مختلف درباره‌ پیش‌فصل بپرسید، تقریبا همه از دویدن حرف می‌زنند اما دوران دویدن طولانی در فضاهایِ خارج از شهر، همزمان با غذایِ سرخ‌کردنی قبل از بازی و سیگار بینِ دو نیمه، خیلی وقت است به پایان رسیده. در دروانِ مدرن بازیکنان به GPS وصل هستند و مونیتورها به صورت همزمان خبر از اتفاقاتی که در بدنشان می‌افتد می‌دهند. جایی برایِ پنهان شدن نیست. این به پیشرفتِ بازیکنان کمک می‌کند، چون تمرینات دیگر جوری چیده می‌شود که دقیقا شرایطِ مسابقه را بازسازی کند. تمرکز بازیکنان رویِ تمریناتی است که قدرتِ کنش‌هایِ لحظه‌ای و انفجاریشان، مثلِ پریدن، استارت زدن و شوت زدن، را بالا ببرد.

 

وقتی فصل شروع می‌شود به دلیلِ بازی‌هایِ زیادِ پشتِ سرِ هم و نیازِ بازیکنان به ریکاوری، خیلی سخت است که رویِ آماده‌سازیِ فیزیکی کار کرد. برایِ همین این پروسه باید در جولای و به شکلی کاملا دقیق انجام شود، تا هشتمِ آگوست بدن‌ها به آمادگیِ کامل و نهایی برسند. مایکل واتس، مربیِ بدنسازی، شاغل در لیگِ برتر در این باره می‌گوید: «پیش‌فصل فرصتِ خوبی برایِ برگزاریِ دو جلسه‌یِ بدن‌سازی در طولِ روز است. با این کار بدن‌ها به قدرتِ بسیار زیادی می‌رسند. شما 6 هفته برایِ آماده کردنِ بازیکنان وقت دارید. اما هر بازیکنی با دیگری تفاوت دارد. برایِ همین باید با هر کدام درباره‌یِ نوعِ تمرینات و رژیمِ غذایی حرف بزنید. اما وقتی این کار با بازی‌هایِ دوستانه و تورها همراه می‌شود، برنامه‌ریزی را سخت می‌کند. بدن‌سازیِ پیش‌فصل یک هنر است.»

 

اما مهاجمِ سابقِ تاتنهام و نورویچ، پل مک‌وی، نظرِ دیگری دارد: «من همیشه از پیش‌فصل متنفر بودم. شما اینقدر در پیش‌فصل به بدنتان فشار می‌آورید که هر چی انرژی دارید را از دست می‌دهید. گاهی صبح از خواب بیدار می‌شوید و احساس می‌کنید با چوبِ بیس بال کتک‌تان زده‌اند! برعکسِ تصورِ کلی، پیش‌فصل جایی نیست که بازیکنان به رفاقت و همدلی برسند. اتفاقا این فرصتی است که خودشان را به دیگران تحمیل کنند و نشان دهند چه کسی به لحاظِ فیزیکی و ذهنی قوی‌تر است. پیش‌فصل جایی است که مربیان به تماشایِ جنگِ بینِ بازیکنانشان می‌نشینند. آلفا-میل‌ها در پیش‌فصل قصد دارند به بقیه ثابت کنند که از هر نظر بهترین هستند. برایِ همین خیلی خیلی مبارزه‌جو می‎‌شوند.»

 

با این تعریف درک می‌کنیم که چرا بازیکنان اینقدر از مصدومیت در پیش‌فصل هراس دارند و دوست دارند تا جایی که ممکن است بازی کنند. دکترِ بولتون، ادنی میچل، توضیح می‌دهد: «فشارِ زیادی در پیش‌فصل رویِ بازیکنان برایِ آماده بودن و مصدون نشدن است. بازیکنان برایِ اینکه از بقیه عقب نمانند خیلی به خودشان فشار می‌آورند. همین ممکن است باعثِ مصدومیت‌شان بشود. و اگر مصدوم شوند، ممکن است جایِ خودشان در ترکیبِ اصلی برایِ فصلِ آینده را از دست بدهند. یک پیش‌فصلِ بد باعثِ شروعی بد در لیگ می‌شود. این مقطع فرصتِ خوبی برایِ دکترها است که به وضعیتِ بازیکنانشان کاملا برسند. در این فرصت ما باید ضعف‌هایِ بدنیِ بازیکنان را رفع کنیم و به آن‌ها آموزش‌هایِ لازم درباره‌یِ بدنهایشان را بدهیم.»

 بدون شک مهمترین هدفِ پیش‌فصل آماده‌سازیِ فیزیکیِ تیم برایِ مسابقاتِ آینده است. بدونِ این آمادگیِ تاکتیک‌ها و تکنیک‌ها درست اجرا نخواهند شد. اگر بدنِ بازیکنان آماده‌یِ زدنِ تکل‌هایِ لحظه‌یِ آخر و سبقت گرفتن در کورس‌هایِ نزدیک نباشد، تیم نمی‌تواند پیروز شود.

  منبع: آی‌اسپورت